Blogarchief

Help! Mijn kind luistert niet...

20/4/2015

Naarmate kinderen ouder worden denken ze vaak maar aan één ding: op ontdekking gaan. Een voordeel hiervan is dat ze beetje bij beetje meer zelfstandig worden. Wat hierbij dan ook belangrijk is, is dat je een kind steeds meer eigen ruimte geeft. Hoe je dat kunt doen lees je in onze blog ‘Je kind loslaten, hoe doe je dat?’ Daarnaast maak je natuurlijk samen afspraken waar je kind je aan moet houden. Maar wat nu als je kind zich niet aan deze afspraken houdt? En niet naar je luistert?

Moeder van Roos (7) vertelt: ‘’Mijn dochter vindt het moeilijk zich te houden aan de regel dat ze bij het buitenspelen moet melden waar ze is. Ik probeer het rustig uit te leggen, maar daardoor wordt ze alleen maar boos. Niks helpt! Ik vind het lastig te bepalen wat ik hier mee moet…’’ Een voorbeeldsituatie waar onze professionals wel raad mee weten.

Wat zit er achter dit gedrag
De eerste vraag die we naar aanleiding van deze situatie stellen is: wat zit er achter dit gedrag? We hebben vaak de neiging om het eindgedrag van een kind te corrigeren of te bestraffen, maar dit heeft weinig zin als je niet weet wat er achter zit. En daar zit vaak wel de oplossing van het probleem. Snapt het kind waarom? Is het kind het er wel of niet mee eens? Vergeet het kind het óf doet het kind het gewoon niet? Benader het kind positief, dat klinkt heel anders dan ‘je luistert wéér niet’. Een tip van onze professionals: bedenk samen een aantal oplossingen (het mag zo gek mogelijk), waarna jullie uiteindelijk één gulden middenweg kiezen. Hierdoor wordt het ook een regel van het kind in plaats van jouw regel op te leggen.

Reële eisen
Wat ook belangrijk is om eens over na te denken, zijn de ‘eisen’ die je stelt aan je kind. Zorg dat je reële eisen stelt, al ben je nog zo bezorgd als ouder en ben je het liefste op de hoogte van alles wat er rondom je kind gebeurt. Bedenk samen een paar basisafspraken en leg uit waarom je deze belangrijk vindt. En vergeet niet: belonen wanneer iets de goede richting uit gaat werkt vaak beter dan herhaaldelijk straffen wanneer iets ‘fout’ gaat.

Meer advies op het gebied van opvoeding van kinderen? De deskundige en energieke professionals van Talenti a Casa bieden ondersteuning voor ouders, opvoeders en leerkrachten op het gebied van
Neem vrijblijvend contact met ons op via de website of bel met 077 - 354 23 45 voor meer informatie of om een gratis intakegesprek in te plannen.

0 Reacties

De sociaal-emotionele ontwikkeling van een kleuter

20/4/2015

0 Reacties

De ontwikkeling van een eigen persoonlijkheid, overeenkomstig met verwachtingen en gedragingen uit de sociale context, dat is de sociaal-emotionele ontwikkeling. Eerder vertelden we al iets over de sociaal-emotionele ontwikkeling van een baby en de sociaal-emotionele ontwikkeling van een peuter. Na deze fases komt de kleuterfase in zicht.

Een goed voorbeeld doet goed volgen. Op kleuterleeftijd gaan kinderen naar school en krijgen zij te maken met andere kinderen, met ieder hun eigen ‘gewoonten’. Kleuters kunnen zich langzaamaan al een beetje in elkaar verplaatsen. Gevoelens bij elkaar herkennen, of merken dat er verschil is in gevoel en gedrag, dat zijn voor kleuters grote ontdekkingen. Ze leren samen delen, ruzie maken en het weer goedmaken, afspraken maken en met elkaar meeleven. Net zoals het kind invloed heeft op de kinderen in zijn klas, hebben de kinderen in zijn klas ook invloed op hem.

Laten we er eens een voorbeeld bij nemen van hoe een kind tegelijkertijd zijn omgeving beïnvloedt en beïnvloed wordt door zijn omgeving. Stel dat een kind van 4 jaar ontdekt dat hij speelgoed kan krijgen dat hij wil hebben door andere kinderen te slaan en het zo van hen af te pakken. De andere kinderen trekken zich terug en het kind krijgt het speelgoed. Dit geeft hem voldoening en dit zal het agressieve gedrag naar andere kinderen bekrachtigen. Hij leert dat dit gedrag loont en zal het ook in de toekomst vaker uitproberen. Andere kinderen zullen hierdoor het kind vaker ontwijken, waardoor hij meer geïsoleerd raakt en minder kans krijgt om zijn gewoonte af te leren en te vervangen door een andere. Dit is een voorbeeld van een negatieve invloed op en van de omgeving, maar het kan natuurlijk ook andersom het geval zijn.

Een positieve invloed wordt bijvoorbeeld gecreëerd doordat een kind zijn spullen netjes opruimt als hij klaar is met werken in de klas. Hij krijgt hierdoor een complimentje van de juffrouw, wat hem een goed gevoel geeft. Grote kans dat hij het hierdoor de volgende keer weer doet. Andere kinderen zien dit en gaan zijn gedrag overnemen, omdat ook zij een complimentje willen krijgen van de juf. Ook de juffrouw wordt beïnvloed door het gedrag van het kind dat zijn spullen opruimt; zij is tevreden over hem en zal dit in volgende situaties (onbewust of bewust) meenemen.

Meer weten over de (sociaal-emotionele) ontwikkeling van kinderen? De deskundige en energieke professionals van Talenti a Casa bieden ondersteuning voor ouders, opvoeders en leerkrachten op het gebied van ontwikkeling, opvoeding en onderwijs.
Neem vrijblijvend contact met ons op via de website of bel met 077 - 354 23 45 voor meer informatie of om een gratis intakegesprek in te plannen.

0 Reacties

Een draagdoek...? Heel handig!

17/4/2015

0 Reacties

Ben jij al bekend met het dragen van je kindje in een draagdoek? En dan heb ik het niet over de plaatjes van de moeders in Afrika of Azië of in de film. Nee, dragen wordt ook in het dagelijks leven steeds meer gedaan en dat is niets voor niets. Ik geef je graag 10 redenen om ook jouw kindje te gaan dragen in een draagdoek.

1: Je kindje wil graag bij je zijn!
Dat heeft hij vast wel eens laten blijken door hard te gaan huilen op het moment dat je hem neerlegt. Je hebt misschien wel eens gehoord dat hij je manipuleert en dat je hem verwent door hem op te pakken. Niets is minder waar, een kind dat huilt laat eigenlijk zijn alarm horen: “ik heb je nodig!” Net als bij apen en kangoeroes groeien onze baby’s niet alleen op voedsel, maar ook huidcontact. Het is essentieel voor de ontwikkeling van de hersenen. Wij mensen zijn echte “dragers”. Laat je kindje dus niet meer tegen je gevoel in huilen, maar pak hem lekker op en houdt hem dicht tegen je aan.

2: Het is gewoon heel handig.
Vind jij het vasthouden van je kindje soms ook wat onhandig? Je hebt je armen vol en wil ook nog wat anders doen? Met een draagdoek kan dat. Je kindje zit dicht tegen je lijf geknoopt en je hebt je armen vrij. Vrij om het huishouden te doen, met je andere kinderen bezig te zijn zonder dat je die steeds moet laten wachten of gewoon lekker wat voor je zelf te doen. Handsfree knuffelen!

3: Jij houdt toch ook van comfort?
Wanneer je je kindje gaat dragen is het allereerst van belang dat je dit ergonomisch doet. Met een draagdoek of ergonomisch gevormde drager kan dat. Dit houdt in dat het comfortabel moet zijn voor zowel jou als voor je kindje. Hierdoor voel je geen zwaarte en ga je er veel plezier aan beleven! Let op: niet alle draagzakken zijn ergonomisch! Lees verder als je wilt weten waar je op moet letten.

4: Het is beter voor je lichaam.
Het dragen of optillen van je kindje kan zwaar zijn. Met een draagdoek is dat een stuk minder. Natuurlijk blijft het gewicht van je kindje hetzelfde, maar je verdeelt de belasting over je gehele lijf waardoor het veel comfortabeler is. Als je je kindje op je heup draagt, corrigeer je automatisch door naar de andere kant te leunen. Wanneer je goed ergonomisch draagt, verdeel je het gewicht over je schouders, rug en heupen doordat je de draagdoek over deze gebieden heen knoopt. Doordat je je kindje dicht tegen je aan draagt en je het gewicht goed verdeelt, zal je ook een betere houding aannemen. Rechtop, schouders naar achteren en benen gespreid.

5: De juiste houding voor je kindje.
Kindjes worden geboren met een rond ruggetje en opgetrokken beentjes. Dat is niet zo gek, dat is namelijk de houding die ze in de buik hebben. Dit heeft te maken met onze ruggenwervel en de heupjes. Die natuurlijke houding wil je respecteren en niet forceren om te veranderen.
Door je kindje op de volgende manieren te dragen, behoudt hij de natuurlijke houding en kun je zonder tijdslimiet je kindje lekker dicht tegen je aan houden:
– altijd rechtop, met het gezichtje naar je toe
– goed in zicht, op kushoogte
– ondersteunen van knieholte tot knieholte
Mocht je je afvragen of die gespreide houding wel goed is, jazeker! Die houding wordt zelfs gebruikt voor het behandelen van heupdysplasie. En qua comfort kun je het vergelijken met op een stoeprandje zitten. Dat doet toch ook geen pijn!

6: Een uitkomst tegen al dat vervelende babyleed.
Helaas hebben die kleintjes wel eens last van krampjes, reflux of bijvoorbeeld een voorkeurshouding. Ook dan kan dragen een uitkomst zijn. Doordat je kindje altijd rechtop gedragen moet worden, vermindert de kans op opkomende maagzuur. Een heerlijke, natuurlijke massage van het buik-tegen-buik contact helpt tegen de krampjes. Heeft je kindje een voorkeurshouding? Dan verkleint het dragen de kans op afplatting doordat hij niet steeds met dezelfde kant van zijn hoofd op een ondergrond ligt. Tevens kun je tijdens het dragen de spieren van je kindje losmaken door zachtjes zijn hoofdje de andere kant op te draaien tijdens het slapen. En zoals gezegd kan dragen ook een hulpmiddel zijn bij heupdysplasie. (Overleg altijd met je arts!) Ook nog praktisch dus.

7: De wereld vanaf het beste plekje ontdekken.
Die grote wereld is heel mooi, maar toch ook wel groot en spannend. Hoe fijn is het om deze te ontdekken terwijl je lekker dicht tegen je mama aanzit. Heerlijk rechtop kun je alles zien en als je het zat bent, draai je gewoon je hoofd om, sluit je je ervoor af en ga je lekker slapen.

8: Ze kunnen ook echt wel gewoon zelf slapen..
Het is toch wel heel lekker dicht bij mama (of papa)! Ik snap wel dat ze dan lekker slapen. Maar ja, kunnen ze dan nog wel zelf slapen? Maak je maar geen zorgen. Dat doen ze echt wel. Soms kunnen ze dat juist beter doordat ze overdag al lekker veel bij je zijn geweest.

9: Een stuk compacter dan…
“Ik heb toch een kinderwagen” hoor ik je denken. Natuurlijk, dat hoort toch? Maar soms wint een draagdoek het echt. Wat dacht je van die mooie bospaden, drukke winkels of evenementen, openbaar vervoer, trappen(huizen), op vakantie gaan met het vliegtuig? Dan ga je echt ervaren hoe fijn het is om niet te hoeven manoeuvreren met je buggy.
En hoe zou jij de wereld liever zien? Liggend tegen alle bomen aankijken, zittend alleen benen kunnen zien of gewoon op ooghoogte alles mogen bekijken?

10: Dragen kun je leren
“Dat dragen is toch veel te ingewikkeld, daar ga ik echt niet aan beginnen!” Dat valt reuze mee. Iedereen kan het leren, dus ook jij. Een draagconsult kan daar goed bij helpen. Een draagconsulent leert je dan met behulp van speciale draagpoppen een door jullie samen uitgekozen draagmethode en zorgt ervoor dat je de juiste tips en tricks krijgt waardoor je je kindje veilig en comfortabel gaat dragen. Kijk voor meer informatie op www.wrappedaround.nl

Bron: Carlien Martens Geregistreerd Kinderfysiotherapeute, MPPT (Master of Pediatric Physical Therapy), Kinderbekkenfysiotherapeute (somt)

0 Reacties

Seksuele voorlichting bij kinderen, wat vertel je wanneer?

15/4/2015

0 Reacties

Kinderen zijn van nature nieuwsgierig. Ze zijn nieuwsgierig naar wat er allemaal om hen heen gebeurt, maar ook naar hoe die baby in mama’s buik terecht komt. Wat vertel je dan? Hoe vertel je het? En wanneer vertel je het? Dit zijn allemaal vragen die onderdeel uitmaken van de seksuele voorlichting bij kinderen.

Je kunt natuurlijk wachten totdat je kinderen op de middelbare school seksuele voorlichting krijgen, maar dat is volgens de professionals van Talenti a Casa niet nodig. Het is prima om seksualiteit gedurende de opvoeding van kinderen al bespreekbaar te maken. Kinderen staan op jonge leeftijd vaak meer open voor dit onderwerp omdat het nog ver van hen afstaat. Grijp spontane aanleidingen dus aan, maar hou het luchtig.

Wat vertel je wanneer?
Op basis van de leeftijd van een kind kun je seksuele voorlichting in een aantal fases indelen.

0-3 jaar: Leer samen met een kind hoe het eigen lichaam eruit ziet, bijvoorbeeld aan de hand van aanwijsspelletjes.

4-6 jaar: Afhankelijk van de belangstelling van een kind leg je uit waarin jongetjes anders zijn dan meisjes. Vertel later ook wat over elkaar lief vinden en knuffelen.

7-9 jaar: In deze leeftijd doen kinderen op verschillende plekken al veel informatie op, ook de functies en reacties van geslachtsorganen kunnen aan bod komen. Tijdens deze fase kun je ingaan op verliefdheid en eventueel zoenen. Uiteraard is dit ook afhankelijk van de belangstelling en het niveau van het kind.

9-12 jaar: Op deze leeftijd is het belangrijk dat meisjes geïnformeerd zijn over menstruatie en jongens over hun eerste zaadlozing.

12+: Vanaf deze leeftijd wordt seksuele voorlichting op de (middelbare) school behandeld.

Tips
Geef niet teveel informatie ineens, maar praat op het niveau van je kind. Een kind leert veel van het zien van een liefdevolle relatie tussen de ouders, maar laat de daadwerkelijke seksuele belevenissen hierbuiten. Dit kan namelijk ongemak veroorzaken. Daarnaast leert een kind ook veel van de media: televisie en internet. Maak dit bespreekbaar met je kind. Ook is het belangrijk om grenzen en regels te bespreken, leer je kind om ‘nee’ te zeggen.

Meer weten over seksuele voorlichting bij kinderen? De deskundige en energieke professionals van Talenti a Casa bieden ondersteuning voor ouders, opvoeders en leerkrachten op het
gebied van ontwikkeling, opvoeding en onderwijs. Neem vrijblijvend contact met ons op via de website of bel met 077 - 354 23 45 voor meer informatie of om een gratis intakegesprek in te plannen.

Bron: Talenti a Casa, J/M

0 Reacties

Wat je vasthoudt raak je kwijt .... (door Maud Simons, mama van twee en psychologe)

9/4/2015

2 Reacties

Mijn zoon zwemt nu zo'n anderhalf jaar. Iedere woensdagmiddag en nu ook op zaterdag. De woensdagmiddag is de normale les, de zaterdag is de spannende les. Dan staan er meneeren en mevrouwen met schrijfblokken langs de kant en die kijken en die knikken af en toe naar elkaar. Ze hebben die dag ook ineens een bril op.

Voor moeders achter glas bijna niet te doen... veel te spannend als je alleen maar mag toekijken.

We vormen inmiddels een goed team, wij, de moeders van de woensdagmiddag. We houden de scores van onze zwemmers goed bij en steunen elkaar door dik en dun als een kind nog even wat techniek moet bijspijkeren. En we houden paal, totdat er diploma's zijn.

De meest bindende factor is toch wel het verzamelen van de stickers.

De zwemschool is niet zo nauwkeurig als het gaat om stickers. Heb je duiken geleerd, dan hoort daar een sticker bij voor op de poster die we in de eerste les mee mochten nemen. Heb je geleerd om te duiken? Een sticker... Kun je de rugcrawl...een sticker.

Nou, doe dat dan ook! Moeders raken daar geprikkeld door.

Inmiddels hebben we de meest mondige zwemmers ingezet om toch iedere week even naar de stickers te vragen. Soms hebben we geluk. Meestal niet.

We hoorden vorige week dat we de laatste groep der stickers waren want ze worden in april 2015 afgeschaft.... het was teveel gedoe met die stickers, aldus een zwemjuf.

Nou, die boodschap kwam wel even binnen. In plaats van koffie bestelden we dit keer maar wijn.

Mijn zoon vindt die sticker totaal niet interessant meer. Op een of andere manier voelt hij denk ik wel dat zijn moeder er bovenop zit. Mooi, dan is dat ook geregeld denkt hij misschien.

En de andere kinderen volgens mij ook niet.

En dat maakt het juist zo leuk. Het enige waar mijn zoon zich mee bezighoudt is het tijdstip van de zwemles en of ze door het gat zullen gaan. Zelfs het kinderfeestje op zaterdag dat gecancelled wordt omdat er diplomazwemmen is, is geen punt voor hem. Ik vind dat fascinerend. De overtuiging dat de zwemles nu eenmaal voor gaat op alles is er langzaam ingeslopen.

Misschien is het wel de belofte dat hij op voetbal mag als ie klaar is... kan best. Mijn zoon is goed in uitstellen en vooruitdenken. Hij heeft zichzelf een doel gesteld en zwemt gedisciplineerd door naar het einde.

En wij moeders hobbelen daar achteraan, wij volgen, meer niet.

We zien de juf door het glas, de scheidingswand tussen het bad en de zwemkroeg, aandachtig lesgeven. Iedere aanwijzing is er eentje en alle kinderen krijgen de nodige aandacht. Sommige kinderen zwemmen in een groepje van 2 of 3. Dat hebben ze nodig en dat verdienen ze ook. Het gaat dan beter en sneller voor deze kinderen.

Ik denk dat de juf de zwemles helemaal niet zwaar vind, ze houdt ervan. Waar ze tegenop ziet zijn de momentjes tussen de lessen door. Waarin ze de moeders en de vaders moet vertellen of hun kinderen goed genoeg kunnen zwemmen om door te gaan. Vaak heeft ze goed nieuws, soms niet.

Dan moet ze lesminuten inleveren om uit te leggen waarom het kind nog niet klaar is voor de volgende ronde. Daar hebben wij moeders ook recht op, natuurlijk.

Maar dan, na 5 minuten moet het klaar zijn wat mij betreft.

Laat de juf dan haar vak uitoefenen. Laat haar zwemles geven zodat het volgende groepje kinderen ook leert zwemmen.

Wij moeders zeuren onderling wel over stickers en dat soort bijzaken. Wij zorgen wel dat we het gezellig houden en dat er wat te lachen valt tijdens de zwemles.

Maar laat de zwemjuf asjeblieft onze kinderen zwemmen leren.

Laat de leerkracht lesgeven en laat de voetbaltrainer de jongens leren voetballen.

Wij moeders moeten onze collega opvoeders wat meer vrijlaten als het aan mij ligt. Ik kan in geen 1000 jaar beter lesgeven dan de zwemjuf van mijn zoon. En als zij zegt dat hij nog even moet doorzwemmen , dan moet ik ook even slikken , maar dan plakken we er 5 weken achteraan. Ik probeer erop te vertrouwen dat ze het beste voor heeft met alle zwemmertjes en hun moeders. Als we dat vertrouwen niet meer hebben, dan krijgen we het druk vertel ik je.. en dan wordt je doodmoe van het overtuigen van de expert. Zonde van je tijd als je het mij vraagt...

En als je vrijlaat, dan komt het vanzelf naar je toe.

En zie daar... vandaag werden er maar liefst 2 stickers uitgedeeld 😜

2 Reacties

Help! Mijn kind luistert niet...

De sociaal-emotionele ontwikkeling van een kleuter

Een draagdoek...? Heel handig!

Seksuele voorlichting bij kinderen, wat vertel je wanneer?

Wat je vasthoudt raak je kwijt .... (door Maud Simons, mama van twee en psychologe)

Archives

Categories