Talenti a Casa
077 - 354 23 45
  • Coronavirus
  • Welkom
  • Vrijblijvend intakegesprek
  • Wat
    • Onderzoek, advies begeleiding en behandeling
    • Hoogbegaafdheid
    • Wonen & Logeren
    • Omgaan met Verlies & Rouw
  • Wachttijden en verwijzing
  • Wie
    • Anniek Houben-Wolbertus; Directeur, Kinder- en Jeugdpsycholoog NIP, aandachtsgebied Hoogbegaafdheid
    • Elise Arends; Orthopedagoog (i.o. tot Orthopedagoog-Generalist)
    • Conny Saris; Orthopedagoog
    • Mireille Cheung-van Moerkerk; Orthopedagoog
    • Tamara Jans; Toegepast psycholoog
    • Marieke van Bree; Psychotherapeut
    • Maud Simons; Psycholoog NIP
    • Yvon Smeets-Oirbans; Pedagogisch Consulent
    • Eefke van Rensch-Schreurs; GZ-Psycholoog
    • Marijn Geurts; Rouwdeskundige & Orthopedagoog
    • Eefke Custers; Orthopedagoog-Generalist
    • Sanne Houwers; Therapeut Opvoeding & Ontwikkeling
    • Susanne Valckx-Rutten; Studiebegeleider
  • Waar
    • Welljezelf - Wonen & Logeren
  • Heb ik dat?
    • Heb ik dat? ADHD
    • Heb ik dat? ADD
    • Heb ik dat? Asperger
    • Heb ik dat? Angst
    • Heb ik dat? Tics
    • Heb ik dat? Dwangstoornis
    • Heb ik dat? Depressie
    • Heb ik dat? Trauma
    • Heb ik dat? Kindermishandeling
    • Heb ik dat? Autisme
    • Heb ik dat? Eetstoornis
    • Heb ik dat? Gedragsstoornis
  • Interviews & Filmpjes
  • Wat zeggen onze klanten
  • Blog
  • Kosten & Informatie
  • Bambini a Casa
  • Nieuws & Agenda
  • Externe samenwerkingspartners

De sociaal-emotionele ontwikkeling van een baby

19/2/2015

0 Reacties

 
De ontwikkeling van een eigen persoonlijkheid, overeenkomstig met verwachtingen en gedragingen uit de sociale context, dat is de sociaal-emotionele ontwikkeling. Sociale ontwikkeling: het krijgen van begrip voor andere mensen en het ontwikkelen van positief gedrag en vaardigheden ten opzichte van de medemens. Emotionele ontwikkeling: het begrijpen van gevoelens van zichzelf en anderen en daar goed mee omgaan. We beginnen bij het begin; hoe ziet de sociaal emotionele-ontwikkeling er bij een baby eigenlijk uit?

Na de geboorte vormen baby’s al snel een model van zichzelf, hun belangrijkste verzorgers en de relatie tussen hen. ‘Weten’ doen baby’s in de zin van het herkennen van en reageren op bekende, terugkomende zaken. ‘Denken’ doen ze in de zin van naar deze zaken toe te bewegen bijvoorbeeld met de mond, de hand en het oog. Zo stoppen baby’s vrijwel alles wat ze krijgen in de mond, dit is voor hen de beste manier om iets te ‘snappen’.

‘Asociale’ fase
Van 0-6 weken bevinden baby’s zich in de zogenaamde ‘asociale’ fase. Ze hebben op dit moment nog geen voorkeuren voor bepaalde stimuli of personen en zijn alleen op zoek naar voeding en geborgenheid.

Een duidelijke voorkeur
Vanaf 6 weken tot ongeveer 6-7 maanden krijgen baby’s een voorkeur voor bepaalde mensen, maar maken ze nog weinig onderscheid in bekende en onbekende personen. Ondanks dat ze hun grootste glimlach bewaren voor de belangrijkste opvoeders, vinden ze alle aandacht die ze krijgen prima.


De vertrouwde omgeving
Rond de 7-8 maanden verandert er iets drastisch in de sociaal-emotionele ontwikkeling van baby’s. Ze beginnen te protesteren als ze worden weggehaald bij hun belangrijkste verzorger. Ze proberen altijd zo dicht mogelijk bij hun verzorger te blijven en tonen duidelijke affectie als diegene weer bij ze terug komt. Daarbij zijn ze op hun hoede voor vreemden.

Papa, mama, broertje, zusje, opa, oma en de oppas
Vanaf 18 maanden hechten de meeste kinderen zich aan meer dan één persoon. Er is meestal geen hiërarchie in de voorkeur voor deze personen. Vaak ligt het aan de situatie naar wie de voorkeur van de baby uitgaat.


Meer weten over de (sociaal-emotionele) ontwikkeling van kinderen? De deskundige en energieke professionals van Talenti a Casa bieden ondersteuning voor ouders, opvoeders en leerkrachten op het gebied van ontwikkeling, opvoeding en
Neem vrijblijvend contact met ons op via de website of bel met 077 - 354 23 45 voor meer informatie of om een gratis intakegesprek in te plannen.


0 Reacties

Er was eens...

12/2/2015

0 Reacties

 
Leren lezen, hoe gaat dat eigenlijk? Hoe stimuleer je het leesgedrag van kinderen en hoe laat je ze ervaren hoe leuk lezen is? Wacht vooral niet tot ze zelf kunnen lezen: voorlezen aan kinderen prikkelt de fantasie en is goed voor de taalontwikkeling.

Hoe meer een kind leest, hoe beter het er in wordt. De rol van ouders in dit proces is erg belangrijk. We zetten hieronder een aantal voorleestips en aandachtspunten op een rijtje.  

Voor jong én oud
Zowel een baby, als een kind dat al zelfstandig kan lezen, geniet van voorlezen. Baby’s leren klanken, vergroten hun woordenschat en leren zich te concentreren. Onderzoek laat zien dat kinderen die worden voorgelezen, betere lezers worden dan leeftijdsgenootjes die niet worden voorgelezen. Daarnaast zijn kinderen die al zelfstandig kunnen lezen, vaak zo bezig met het technisch lezen van de woorden, dat ze zich nauwelijks bewust zijn van de inhoud. Tip: lees om en om een stukje voor.

Stop op een spannend moment
Vraag een kind aan de hand van afbeeldingen waarover hij denkt dat het boek gaat. Of stop eens op een spannend moment in het verhaal en bespreek samen hoe het verhaal verder zal gaan. Blik na afloop terug, klopte het? Door na te denken over het verhaal, leert het kind oplossingen te bedenken en wordt duidelijk of hij het verhaal begrijpt.

‘’Mama, wat betekent dat?’’
Door stil te staan bij moeilijke woorden in het verhaal en ze uit te leggen, onthoudt het kind het beter en daarbij is het weer een verrijking van zijn eigen ‘woordenboek’.

Gebruik expressie
Verschillende stemmetjes zijn leuk, maar niet perse nodig om het verhaal voor het kind begrijpelijk te maken. Door met expressie harder, of juist zachter te praten wordt de juiste toon vaak ook getroffen.

‘’Papa, lees je vanavond een verhaaltje voor?’’
Onderzoek heeft aangetoond dat het voorlezen door vaders nog een extra effect heeft. Vaders zouden een ander en moeilijker taalgebruik hanteren, waarmee ze hun kind uitdagen. Ze stellen meer vragen die de feitenkennis toetsen, terwijl moeders vaker ingaan op de betekenis van het verhaal.

Meer weten of wil jij graag aandacht en begeleiding op maat? De deskundige en energieke professionals van Talenti a Casa bieden ondersteuning voor ouders, opvoeders en leerkrachten.
Neem vrijblijvend contact met ons op via de website of bel met 077 - 354 23 45 voor meer informatie van onze logopediste Esther Thijssen.







0 Reacties

Een toetje voor straks!

12/2/2015

0 Reacties

 
Aardappelen, broccoli en een stukje kipfilet of een rijst- of pastagerecht. Samen koken is harstikke leuk, maar een lekker toetje maken is nog veel leuker! Wat dacht je van een overheerlijke zelfgemaakte vlaflip? Wedden dat jouw kinderen staan te springen om mee te helpen? Vandaag gaan we in plaats van een potje voetbal, knutselen of een bosspel eens met zijn allen de keuken in…  

Wat heb je nodig? Met onderstaande ingrediënten kun je voor ongeveer vier personen een vlaflip toetje maken.

- 1 doosje diepvriesfruit (ontdooid)
- 2 eetlepels poedersuiker
- 400 milliliter vanillevla
- 240 milliliter Griekse yoghurt
- 150 gram blauwe bessen
- Keukenbenodigdheden: verschillende kommen, staafmixer, zeef, 4 bekers, maatbeker.  

Doorloop onderstaande stappen om samen met je kinderen een overheerlijke vlaflip te maken.

1. Doe het diepvriesfruit samen met de poedersuiker in een hoge kom. Maak er met de staafmixer een saus van. Let op: laat de kinderen niet alleen met de staafmixer, een beetje hulp van een volwassene is gewenst.

2. Hou een zeef boven een andere kom en giet de saus erin. Wellicht even aanduwen met de achterkant van een eetlepel. Door de zeef blijven de pitjes achter in de zeef en krijg je een gladde saus.

3. Zet vier bekers neer en schenk in iedere beker 100 ml. vanillevla. Tip: gebruik een maatbeker. Verdeel hierna de vruchtensaus eerlijk over vier bekers met vanillevla.

4. Schep in iedere beker nog 60 ml. Griekse yoghurt en verdeel de blauwe bessen erover.

5. Tadaaaaaa... Klaar! Serveren maar!  




Bron: Allerhande voor kids


0 Reacties

Prins ... door Maud Simons, psycholoog en mama van twee

11/2/2015

6 Reacties

 
Mijn zoon van 6 heeft soms wat drempelvrees. Alles heeft een eerste keer is, en dat is altijd even een dingetje.

Een duidelijke uitzondering daarbij is klimmen, en zomaar de weg oprennen, daar komt de dapperheid in volle glorie boven drijven.

Hij speelt ook de held in een van zijn zelfgemaakte toneelvoorstellingen en zijn lievelingsdieren hebben allemaal grote tanden en verslinden de vijand met  “huid en haar”, aldus.

De vrees die ik bedoel zie ik meestal terug als hij in een situatie komt waarin hij afhankelijk is van anderen. Waarin hij zich afvraagt of die mensen waar hij zogenaamd op moet kunnen vertrouwen ook werkelijk doen waar hij zich fijn bij voelt.

Ik zag dit voor het eerst toen hij leerde poepen op de wc. Hij was 3 en een half jaar en mama kreeg het al een beetje warm.
Noem het spaans benauwd..

“Lieverd, als je straks naar de grote school gaat, dan kunnen we niet stiekem even in die luier poepen, dat weet je wel toch?”

Ja natuurlijk wist hij dat. Maar zijn moeder  moest en zou hem op die wc hebben voordat hij stoeltje ging passen.

Ik bleef ogenschijnlijk rustig maar hij kon het gewoon aan me ruiken waarschijnlijk dat ik haast had en niet eerlijk tegen hem was. Het schoot voor geen meter op.

200 luiers en 1340  rollen wc papier verder gaf ik de moed op.

Ik werd op een keer héél boos (omdat het mij! niet lukte om dat snotjong op de wc te laten poepen) en zei tegen dat kleine ventje dat hij het dan maar zelf moest weten.

Dat hij maar lekker in z’n broek moest blijven schijten totdat hij in groep 7 zat.

En toen zei ik ook nog even tegen tegen zijn vader waar de kleine man bij stond …

“hij wil gewoon niet”.

Ai…

Ik had het mis. Hij raakte  overstuur en hij zat als verstijfd aan de bril vast. Zijn beentjes om de wc pot heen geklemd en zijn hoofd tussen zijn knieën.

Heel even flitste opvoedingstip 14 door me heen. “Als uw kind in paniek is, dan heeft opvoeden geen zin meer”.
Nou, dat punt was bereikt.
Ik rende weg en zocht overstuur  mijn handboek ontwikkelingspsychologie… 

Nee, ik was net zo radeloos als mijn zoon en ik hield hem het uur dat daarop volgde alleen maar vast  en heb hem zo vaak ‘sorry’ gezegd dat het woord zijn kracht nu vast verloren heeft.

Toen de blinde paniek voorbij was en ik hem vroeg of ik al sorry had gezegd kon hij weer lachen… en ik ook.

Ik had mij niet eerder zo schuldig gevoeld.
Ik had me enorm vergist in mijn eigen kind.

“Mama ik wil dat wel, maar ik durf dat niet”  zei hij.

De woorden moesten even doordringen maar ik had het begrepen. Ik heb dit zinnetje aan de binnenkant van mijn oogleden geschreven en elke keer dat hij iets spannend vind doe ik ze even dicht.

Het is soms lastig te ontdekken of je kind niet wil, of niet durft. Vaak laten ze namelijk bij beiden hetzelfde vervelende gedrag zien.

Een kind dat niet wil, zal na een goede afleiding-truc overstag gaan. Een kind dat niet durft heeft een oersterke  wil.

Maar als je eenmaal weet hoe het zit, dan kun je samen met je kind  de wereld aan en stapje voor stapje de nieuwe dingen gaan onderzoeken.

Toen hij afgelopen zaterdag zijn prinsenmanteltje om had en  zijn muts met echte veren nog lang niet boven de rest van de mensen uitstak, ging hij niet met zijn vader, zijn broertje en mij het podium op om een liedje te zingen.

Hij liep mee tot aan het trapje en daar stopte hij.

Er volgde 5 geweldig leuke minuten waarin zijn ogen de mijne heel vaak zochten. Ik knipoogde een paar keer en lachte hem toe.
Hij keek verlegen terug en genoot van ons op het podium. Dat zag ik.
Ik genoot niet overigens, ik deed alsof en was blij toen we weer beneden stonden.

“Wilde hij niet mee de bühne op?” vroeg een lieve mevrouw in een rolstoel die het hele tafereel had gezien.

Ik zei tegen haar: “Hij wilde wel, maar hij durft nog niet”
6 Reacties

    Archives

    Augustus 2020
    November 2019
    Juli 2019
    April 2019
    Augustus 2018
    Maart 2018
    Januari 2018
    Oktober 2017
    Augustus 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    Maart 2017
    Januari 2017
    Oktober 2016
    September 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014
    Maart 2014
    Februari 2014
    December 2013
    November 2013
    Oktober 2013
    September 2013
    Augustus 2013
    Juli 2013
    Juni 2013
    Mei 2013
    April 2013
    Maart 2013
    Februari 2013
    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Februari 2012

    Categories

    Alles

    RSS-feed

    Foto
Foto
Met PASSIE, in HARMONIE en EERLIJK werken wij
PERSOONLIJK en DAADKRACHTIG aan het beste voor ieder kind!
 

KvK-nummer 12 05 60 20