Talenti a Casa
077 - 354 23 45
  • Coronavirus
  • Welkom
  • Vrijblijvend intakegesprek
  • Wat
    • Onderzoek, advies begeleiding en behandeling
    • Hoogbegaafdheid
    • Wonen & Logeren
    • Omgaan met Verlies & Rouw
  • Wachttijden en verwijzing
  • Wie
    • Anniek Houben-Wolbertus; Directeur, Kinder- en Jeugdpsycholoog NIP, aandachtsgebied Hoogbegaafdheid
    • Elise Arends; Orthopedagoog (i.o. tot Orthopedagoog-Generalist)
    • Conny Saris; Orthopedagoog
    • Mireille Cheung-van Moerkerk; Orthopedagoog
    • Tamara Jans; Toegepast psycholoog
    • Marieke van Bree; Psychotherapeut
    • Maud Simons; Psycholoog NIP
    • Yvon Smeets-Oirbans; Pedagogisch Consulent
    • Eefke van Rensch-Schreurs; GZ-Psycholoog
    • Marijn Geurts; Rouwdeskundige & Orthopedagoog
    • Eefke Custers; Orthopedagoog-Generalist
    • Sanne Houwers; Therapeut Opvoeding & Ontwikkeling
    • Susanne Valckx-Rutten; Studiebegeleider
  • Waar
    • Welljezelf - Wonen & Logeren
  • Heb ik dat?
    • Heb ik dat? ADHD
    • Heb ik dat? ADD
    • Heb ik dat? Asperger
    • Heb ik dat? Angst
    • Heb ik dat? Tics
    • Heb ik dat? Dwangstoornis
    • Heb ik dat? Depressie
    • Heb ik dat? Trauma
    • Heb ik dat? Kindermishandeling
    • Heb ik dat? Autisme
    • Heb ik dat? Eetstoornis
    • Heb ik dat? Gedragsstoornis
  • Interviews & Filmpjes
  • Wat zeggen onze klanten
  • Blog
  • Kosten & Informatie
  • Bambini a Casa
  • Nieuws & Agenda
  • Externe samenwerkingspartners

HET KAN ÉN MOET ANDERS in gemeente Venlo!

26/1/2018

2 Reacties

 
Foto
Ik neem je graag mee in hoe ik als kind was, naar hoe ik nu ben als volwassene. Ik ben al heel wat dagen aanwezig op deze aarde. Ik heb het opgezocht en het zijn er meer dan 17.500 om precies te zijn. Geboren in 1969 en beeld je mij in, in de jaren 80, als pubermeisje. Met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en een gevoel van zorgzaamheid dat toen al als een fakkel in mij brandde. Waar andere jongeren misschien nog moeite hadden om ’s ochtends, met een ontbijt op, zelf op tijd op school te komen, ging ik in mijn puberjaren meerdere keren per week oppassen. ‘s Morgens de baby verschonen, voor de andere twee kinderen uit het gezin het ontbijt verzorgen, zelf eten, iedereen aankleden en dan de kinderen naar school brengen. Oh ja! En natuurlijk ervoor zorgen dat ik zelf ook op tijd voor de les was op het Thomascollege. ‘Genieten vond ik dit.’

Die zorgzaamheid belemmerde mij niet om ook veel tijd vrij te maken voor andere leuke dingen. Integendeel, ik heb veel tijd doorgebracht bij Swift in Velden als fanatiek korfbalster. Met de autoriteit van docenten op de middelbare school had ik moeite. Mede hierdoor ben ik na het behalen van het Atheneum diploma in 1988 direct het bedrijfsleven ingestapt. Rabobank Venlo en Adecco Nederland zijn twee bedrijven waar ik jarenlang met veel plezier heb gewerkt. Mijn leidinggevenden stuurden mij vaak naar plekken waar een vuurtje aan het ontstaan was: waar brand is, daar was ik. Deze rol neem ik nog steeds met veel plezier op me. ‘….Daar heen gaan waar mensen mij nodig hebben…’

In 2000 was ik zwanger van m’n oudste en op zoek naar een warme, huiselijke omgeving voor mijn kind. Deze kon ik niet vinden in het bestaande ‘kinderopvangland’. Dus, hoogzwanger is het idee geboren voor Bambini a Casa, professionele kleinschalige kinderopvang thuis bij een gastouder of in huis bij de ouders. In 2005 had ik het ondernemingsplan gereed en ben gestart als ondernemer. Om de kwaliteit voor mijn bedrijf te hanteren waar ik zo naar verlang ben ik toch weer in de schoolbanken terecht gekomen die ik vroeger zo verafschuwde. Nu werden deze banken mijn beste vriend! Uiteindelijk werd mijn bedrijfsplan ook bekroond met de Venlose Startersprijs!

De comfortabele baan, het vaste contract is iets waar velen heel erg gehecht aan waren. Ik niet, ik zag dus een nieuwe kans. Het was hard werken, maar slapeloze nachten heb ik niet gehad, ik wist dat ik het kon. Dit komt mede doordat ik een hoge kwaliteitsnorm hanteer voor mezelf en voor anderen. Toch zeg ik niet graag dat ik ergens goed in ben. Ik zeg liever: ‘’Alleen ben ik niks, maar samen met een ander, en gebruik makend van elkaars talenten, kun je iets moois maken’’. Ik vind het heel belangrijk dat medewerkers zich bij in het bedrijf mij kunnen blijven ontwikkelen. Vijf jaar geleden heb ik, naast Gastouderbureau Bambini a Casa, ook Talenti a Casa opgericht. Hier bieden we hulp bij de opvoeding en ontwikkeling van Jeugd van 0 tot 18 jaar en gaan we uit van de talenten van het kind.

Wanneer ik een kans zie ga ik hier met volle overtuiging voor. Dit geldt eigenlijk voor alles, of het nou om mijn bedrijf gaat of de cursus Italiaans waar ik pas aan ben begonnen. Toch ben ik naast ondernemer ook een moeder in hart en nieren. Lekker druk bezig zijn gaat me dus goed af. Toen mijn bedrijf al bijna 10 jaar bestond kwam mijn dochter naar me toe en zei: ‘Huh mam, heb jij een bedrijf? Ja, al 10 jaar lieverd!’ Ik nam het maar als een compliment. Naast de twee banen die ik nu heb; het runnen van mijn bedrijf én moeder zijn, sport en lees ik heel graag en volg ik een cursus Italiaans. Ik breng veel tijd door met mijn kinderen Bas en Vivian, jeugdliefde Paul én mijn anderhalve labrador. Labrador Hendrik is fulltime bij mij en de andere, Willem, is er om de week.

Zoals ik kansen zag bij de Rabobank, Adecco, Bambini a Casa en Talenti a Casa, zie ik nu een kans voor mij in de politiek. Die fakkel waar ik al over heb verteld is nooit uitgegaan en zal nog lang blijven branden. Ik verlang naar rechtvaardigheid, daadkracht en kwaliteit. Door deze kwaliteiten op een persoonlijke manier in te zetten kan ik een fris en nieuw geluid binnen de Venlose politiek bieden.
Zelf hanteer ik altijd een hoge kwaliteitsnorm, en deze verwacht ik ook van anderen. In 2008 raakte ik voor het eerst bij de politiek betrokken toen ik merkte dat er sprake was van een onrechtvaardig landelijk beleid omtrent gastouderopvang. Toen afgelopen jaar, in mei 2017, bleek dat er sprake was van een onnodig (!) miljoenentekort bij Jeugdzorg in de Gemeente Venlo was voor mij de maat vol. Ik sta op tegen dit onrecht.

De behoefte om andere mensen te helpen zit diepgeworteld in mijn karakter. Deze fakkel ging nog harder branden toen in Venlo een groot tekort in de begroting ontstond en beslissingen werden genomen waar iedereen van elke politieke overtuiging wel zijn twijfels bij trok. De drang naar rechtvaardigheid en de drang om mensen te helpen werd nog groter. Hier moeten we iets aan doen!

Van een open dialoog en een kritisch gesprek, naar kandidaat raadslid en de mogelijkheid tot lijstrekker. Ineens zat ik dus lekker in een achtbaan, hou ik van! ‘En nu? Nu ben ik lijsttrekker!’ Vele gebeurtenissen en beslissingen die ik in mijn leven heb moeten nemen, hebben mij de kracht gegeven om op te staan als lijsttrekker.

Ik ben nieuw in de politiek en zie dit als mijn voordeel. Ik breng een fris en nieuw geluid binnen de Venlose politiek. Ik vertegenwoordig de grootste partij in Venlo, de enige lokale partij en wij hebben dus geen landsbelang. Doordat wij ons puur op lokale onderwerpen richten geven we de stem terug aan de inwoners van de Gemeente. Mijn doel is om iedereen bij de politiek te betrekken, ik ben er dan ook voor íedereen.

Want jouw stem maakt het verschil!

Hartelijke groeten,
Chantal Theunissen

directeur Bambini a Casa & Talenti a Casa
&
Lijsttrekker EENLokaal (lijst 1 - nummer 2)
Foto
Foto
2 Reacties

January 08th, 2018

8/1/2018

0 Reacties

 
Foto

NIKS-TIJD .......... blog door Maud Simons, psycholoog bij Talenti a Casa en mama van drie.


“Mama, wat is er nu?” vraagt de middelste aan mij.
“Hoe? wat? hoe bedoel je wat is er nu? “vraagt de pragmatisch ingestelde moeder.
“Welke tijd is het nu?”
“ Eerst was het sinterklaastijd, toen kerstmis , toen ouder nieuwer en nu?”
“Oh zo..”
Ik hoor die opsomming en ben blij dat december klaar is nu. Je wordt geleefd hè…Chocola, wijn, kaas en chocola.. ik kan daar moeilijk tegenin gaan.
“Nu is er niks-tijd” zeg ik .
“Niks tijd ?” dus mijn verjaardag is ook niks-tijd merkt de oudste op.
“behalve je verjaardag”.


In de auto wordt hier bepaald wanneer een nieuwe periode aanbreekt. Met muziek.
In de zomerperiode was het de PukJanFee vakantie-cd die de zomervibes verspreidde en in november werden de 60 allerslechtste sinterklaasliedjes met frisse tegenzin weer in de cd-speler geduwd.
In Februari start weer een voetbalseizoen en knalt het Ron Jans afscheidslied de speakers uit.
Het is altijd vrij onverwacht en onvoorspelbaar op welke dag een nieuwe tijd met muziek wordt ingeluid, maar dat maakt de jaarlijks terugkerende tradities juist rete-spannend.

Maar nu is er dus nikstijd. Lekker between 2 periodes . Het voelt een beetje als vakantie eigenlijk.
Ik hoef geen kersttrui aan en ik hoef geen pruik op. Best fijn.
In de niks-tijd wordt hier wel altijd vastelaovesmuziek gedraaid. Maar dat heeft nog geen lading. Een beetje als achtergrondmuziek en om een fijne rustgevende sfeer te creeren, afgewisseld met wat Bach, Chopin en ‘;zullen wij een sneeuwpop maken’.
Ik hoor wel dat er over een pinguin wordt gezongen, maar het doet me weinig.
Vraag het mij ergens in februari en ik zeg je dat een pinguin bij mij de gevoeligste snaar raakt.
Nou ja misschien geen pinguin, maar wel ‘knienkes en eiketskes’.

De jongens hier zijn sinds vorig jaar ook om. Als het gaat om vastelaovend . Ik dacht even dat het onze paplepel was die zijn vruchten begon af te werpen. Ze vragen wanneer de kinderzitting is, wanneer de prins uitkomt en wanneer het vastelaovesbal op school is. Ze weten al wat ze gaan worden en dat mama aan de bak moet met het regelen van de outfits.

Maar wederom is de invloed van de moeder kleiner dan men zou verwachten.
Sinds vorig jaar is er wezenlijk iets veranderd. Vorig jaar zijn ze definitief in de vastelaovend gaan geloven.
Er zijn invloeden geweest die de investering van de afgelopen 9 jaar in twee weken enorme kracht hebben bijgezet.
Krachten die alleen jongetjes van onder 9 kunnen raken en die zo sterk zijn dat ze een leven lang het virus met zich meedragen. Latent aanwezig en met regelmatige doch hevige uitbraken.

Vorig jaar waren er twee prinsen die ze konden aanraken en die ze wel eens eerder hebben gezien. De ene is familie, de ander komt op TV en uit Venlo.
Vorige vastelaovend mochten ze op een prinsewagen staan, mochten ze de scepter vasthouden en zagen ze hun oom als prins Joep op een grote bühne.
De ander kwam op hun basisschool en noemde hun namen. Hij kende ze allebei, zo leek het.
Prins Lex kwamen we op een woensdag ook op de terugweg van de zwemles tegen.
Hij gaf ze stickers en zei: “Ha Jan, lekker gezwomme jông? “ De middelste keek hem aan en vergat zijn bedankje. De oudste keek vooral naar de lange adjudant en vroeg zich hardop af of hij in een extra hoog huis woonde. Ik vertelde dat het broers waren.
Afin, ze vielen van de ene verwondering in de andere…
Twee dagen later kwam prins Lex bij ze op school. Gekkenhuis.
De dorpse vastelaovend werd tussen de stadse vastelaovend gepropt. Eigenlijk ging dat niet, maar vorig jaar lukte alles. Vorig jaar hadden ze twee weken twee medailles om hun nekjes hangen en werd er heel weinig geslapen.


In de zomer was er rust, het was zomertijd, vakantietijd, noem het niks-tijd. Misschien zou de impact van een dubbele prins wel eenmalig zijn geweest en zouden ze ze komend jaar weer traditioneel met een pesthumeur mee moeten naar de optocht.

Maar toen kwam Prins Lex in de afgelopen kerstvakantietijd midden in een aflevering van de Cupcakecup voorbij en werd er hier alarm geslagen.
Het beeld werd stilgezet , iedereen moest komen kijken en hij werd eens even goed bekeken. Hij had de medaille om en de scepter bij zich.
Op dat moment begon het vastelaovesbloed bij de jongens weer te stromen, ik zag het gewoon gebeuren.
Bij de kinderzitting afgelopen zondag trad de jeugdprins af. Het ritueel werd met aandacht bekeken en aan het eind vroeg de middelste zich af of alle prinsen nu op dit moment aan het aftreden waren (met de wetenschap dat hij de 2 voor hem belangrijkste aftredens gemist zou hebben).


Over een paar weken is het vastelaovend. Ergens tussen nu, nikstijd en vastelaovend zal deze periode hier officieel en onverwacht worden aangekondigd.
De jongens weten dat en hebben er zin in. Ze vinden het prima dat er even niks-tijd is, maar ik verwacht binnen een paar dagen dat er weer vanalles gevoeld en gezongen wordt.
De kurk moet van de fles en het confettibloed gaat weer stromen.
En dat begint in de auto, met een Pinguin.

En het meisje? Zij associeert vastelaovend met ene Annemarieke en met Chips. Veel Chips .
Prima zo.
0 Reacties

    Archives

    Augustus 2020
    November 2019
    Juli 2019
    April 2019
    Augustus 2018
    Maart 2018
    Januari 2018
    Oktober 2017
    Augustus 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    Maart 2017
    Januari 2017
    Oktober 2016
    September 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014
    Maart 2014
    Februari 2014
    December 2013
    November 2013
    Oktober 2013
    September 2013
    Augustus 2013
    Juli 2013
    Juni 2013
    Mei 2013
    April 2013
    Maart 2013
    Februari 2013
    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Februari 2012

    Categories

    Alles

    RSS-feed

    Foto
Foto
Met PASSIE, in HARMONIE en EERLIJK werken wij
PERSOONLIJK en DAADKRACHTIG aan het beste voor ieder kind!
 

KvK-nummer 12 05 60 20